درباره من
«وحید حاج سعیدی» یکی از روزنامه نگاران و طنزپردازان کشور است که در سالهای اخیر نوشتههای زیادی از ایشان در جراید کشور به چاپ رسیده است.
ادامه در لینک زیر https://newpress.blogsky.com/1393/08/05/post-13/
ادامه...
آمار : 22723 بازدید
Powered by Blogsky
مجروحان واقعی در جنگ های خیالی!
گزارش فارس از کافی نت و گیم نت های سطح شهر...
مجروحان واقعی در جنگ های خیالی!
در و دیوار کافی نت پر است از تصاویر چهره هایی خشن و خون ریز با انواع و اقسام اسلحه ها و آلات قتل و کشتار... شیشه مغازه دودی است و نور و صندلی های فضا اصلاً مناسب و استاندارد نیستند. کافی نت پر است از نوجوانانی که روی لبه های صندلی نشسته اند و فقط چند سانتی متر با صفحه نمایشگر فاصله دارند و با هیجان و استرس در حال بازی های دسته جمعی هستند. آنها صفحه نمایش میخکوب شده اند و اصلاً توجهی به اطرافشان ندارند. نوجوانانی که اکثراً دارای قامت هایی کوتاه و قوز کرده هستند و هر از گاهی نیز چشمان شان را که به شدت قرمز شده، می مالند. ظاهراً داد و بیداد و استفاده از الفاظ رکیک در این مکان ها طبیعی است که متصدی کافی نت بدون توجه به این سر و صدا ها در حال تماشای فیلم سینمایی است. دختر خانمی که برای ثبت نام دانشجویی آمده است، چند دقیقه بیشتر دوام نمی آورد و با عصبانبت کافی نت را ترک می کند. اینجا در قرق جنگجویان جنگ هایی، خیالی است با مجروحان واقعی ... اینجا کافی نت است...
به گزارش فارس از گرگان، در دنیای دیجیتال امروز، بازی های رایانه ای در کافی نت ها و گیم نت از رایج ترین شیوه های گذران وقت و پر کردن اوقاف فراغت نزد نوجوانان محسوب می شوند. بسیاری از این نوجوانان بعد از مدرسه یک راست سراغ کافی نت رفته و اگر گرسنگی را تاب بیاورند، چند ساعتی از دوران طلایی و غیر قابل بازگشت جوانی خود را در این محیط های خاکستری تباه می کنند. هر چند بعد از صرف ناهار نیز اولین گزینه روی میز، بازگشت به دنیای خیالی و مجازی بازی های رایانه ای از طریق درگاه کافی نت است! در استان ما نیز گسترش قارچ گونه کافی نت ها و گیم نت ها باعث شده این مکان تقریباً کاربری خود را از دست بدهند و اگر تا چند سال قبل بیشتر افراد جوان در کافی نت ها حضور داشتند، امروزه این مکان ها تبدیل به جایی شبیه به کلوپ های بازی های تصویری قدیم شده اند که بچه با سگا و آتاری ساعت ها به وقت گذرانی می پرداختند!
هوا را از من بگیر، گیم نت را نه!
امروزه در اکثر مدارس راهنمایی و حتی دبیرستان ها صحبت از بازی های کامپیوتری است و بسیاری از بچه ها در مدرسه به رد و بدل کردن و خرید و فروش رمز و پس ورد و کد رمز و ... این بازیها می پردازند. بازی های رایانه ای تمام فکر و حواس بچه های امروزی را معطوف خود کرده اند و کمتر نوجوانی را می بینیم که به این بازی ها علاقه نشان ندهد. هر چند بسیاری از بچه های که در این کافی نت ها ولو هستند و عمر و سرمایه جوانی خود را تلف می کنند در منزل رایانه شخصی دارند، ولی به دلایل عدیده بیشتر ترجیح می دهند در کافی نت بازی کنند. سرزنش های والدین مبنی بر توقف بازی، درخواست سایر افراد خانواده جهت استفاده از رایانه و دور هم بودن در کافی نت، از جمله دلایل حضور دسته جمعی نوجوانان در کافی نت ها می باشد. بازی های رایانه ای حتی به روستا ها نیز نفوذ کرده اند و بسیاری از بچه های روستا نیز بخش اعظمی از اوقات فرافت خود را در کافی نت روستا سپری می کنند. هیجان کاذب، کوبیدن روی میز، جر و بحث و استفاده از الفاظ رکیک، استرس، برتری و احساس قدرت خیالی از مختصات بازی در این گونه فضا های مجازی است.
علل گرایش جوانان به این قبیل بازیها
بی شک جذابیت تصوری و گرافیکی و به روز بودن بازی های رایانه ای از عمده عوامل جذب نسل جوان به این گونه بازی هاست، ولی این نکته را نیز باید بپذیریم که زیر ساخت ها و بستر های لازم برای بازی های حرکتی در جامعه امروزی کم یا به عبارتی حذف شده است. در گذشته بچه ها در زمین های خاکی محلات با نصب دو تیرک چوبی و یک تکه طناب، زمین والیبال و با چهار تکه سنگ دو دروازه فوتبال درست می کردند و ساعت ها مشغول بودند ولی در جامعه صنعتی امروز در یک تکه زمین ساختمان 6 طبقه می سازند. در واقع زمین های خاکی که روزگاری مامن بچه ها برای بازی های گروهی بود، در دنیای اقتصاد محور امروز حکم کیمیا پیدا کرده اند. هزینه شرکت در کلاس های ورزشی، شنا در استخرهای سرپوشیده و اجاره ساعتی سالن های ورزشی نیز به قدری بالاست که اکثر خانواده های سطح متوسط جامعه توان پرداخت چنین مبالغی را ندارند. اما در کافی نت با پرداخت مبلغی جزیی می توان چند ساعت سرگرم شد. اما در مجموع جذابیت ها و جلوه های ویژه این بازیها بیشتر از سایر عوامل در گرایش نوجوانان به این بازی ها نقش دارند و تمایل نوجوانان روستایی به بازی در گیم نت ها و کافی نت ها (با وجود امکانات بازی در فضای آزد روستا ) دلیلی بر این مدعاست. البته مفرح بودن و سرگرم‌کننده بودن بازیها، رها کردن تنش‌های موجود در خانواده، از بین بردن کسالت و بی‌حوصلگی، احساس برتری مجازی و خیالی و تحت کنترل داشتن چیزها یا افراد نیز در تمایل نوجوانان به این بازی ها بی تاثیر نیست.
مجروحان واقعی در جنگ های خیالی
بی شک در خصوص عوارض بازی های رایانه ای و استفاده مکرر از تجهیزات دیجیتالی چیز های زیادی شنیده ایم. مشکلات عضلانی و اسکلتی، خشکی چشم، احساس درد در ناحیه مچ و کمر، بروز بیماری های گوارشی، مشکلات کلیوی در اثر محبوس نگاه داشتن مثانه و تخلیه دیر به دیر آن، خوردن غذای ناکافی یا بد غذا خوردن برای سریع تر رسیدن به قرار در کافی نت و ... از اثرات منفی جسمانی این بازیها و حضور در مداوم در کافی نت ها می باشد.
اما عمده مشکل مشکلات روانی و تبعات روحی ناشی از بازی مداوم و به عبارتی اعتیاد به این بازیها می باشد. زنگانه مدیر یکی از مدارس راهنمایی شهرستان علی آباد در این باره می گوید: «در مسیر این مدرسه که متوسطه (دوره اول) محسوب می شود، چندین کافی نت قرار دارد که برخی بچه ها قبل از آمدن به مدرسه و بعد از مدرسه بدون استثنا سری به این کافی نت ها می زنند. بماند که بعد از ناهار و کمی استراحت نیز به صورت رسمی به کافی نت رفته و ساعت ها سرگرم بازی های هنجار شکن می شوند .»
در حقیقت نبود اراده به نرفتن به کافی نت و همان اعتیاد به این قبیل بازی ها، مخرب ترین اثر این فرآیند است که رهایی از آن نیاز به زمان زیاد و برنامه ریزی اساسی دارد. در واقع «مجروحان» این جنگ های خیالی نیاز به «درمان واقعی» دارند و این نشان از آن دارد که دشمن در ضربه زدن به ما از طریق جنگ نرم موفق بوده است.
افسردگی حاصل از عدم پیروزی در این باز ها، انزوا و تنهایی کودکان، ترویج رفتارهای خشن، آمیختگی خیال و واقعیت، توسعه بستر بی بند و باری با استفاده از پوشش های نامناسب در شخصیت های این بازیها که تا حد بسیار زیادی شبیه تصاویر واقعی هستند، اباحه گری و ترویج مسائل غیر اخلاقی، کم تحرکی و عدم علاقه به بازی های حرکتی و سنتی، به توجهی به درس و آسیب های درسی و ... از دیگر تبعات منفی حاصل از بازی های رایانه ای می باشد.
اثم صغیر!
به عقیده حقیر اگر در قرآن از شراب به عنوان اثم کبیر نام برده می شود و عنوان شده که مضرات شراب به مراتب بیشتر از مزایای آن است، در مورد بازی های کامپیوتری نیز باید گفت مضرات آن بار ها و بار ها بیشتر از جنبه های مثبت آن است؛ البته اگر جنبه مثبتی داشته باشد. عده ای از کارشناسان این موارد را از جنبه های مثبت بازی های رایانه ای می دانند: آشنایی با فن آوری و دنیای رایانه، تمرین منطق و حل مسئله، تقویت مهارت های فضایی، بالا بردن قدرت تخیل و حافظه و ... البته کسانی که کمی با علوم رفتاری و مبانی آموزش کودکان اشنا باشند که مهارت های زیر در اثر مواجهه با موقعیت های اجتماعی و مطالعه کتاب های آموزنده و در معرض موقیعت های جدید قرار گرفتن راحت تر و سریعتر حاصل به دست می آیند و بر فرض محال اگر چنین تبعات مثبتی هم در محیط پر تنش و استرس زای کافی نت ها به وجود بیایند، بی شک مثمر فایده نخواهند بود.
سخن پایانی
متاسفانه در سال های اخیر برخورد با برخی پدیده ها به قدری دیر کلید می خورد که در برخی مواقع عملاً هیچ راهکاری به چشم نمی آید و یا با پرداخت هزینه های سنگین باید واقعه را علاج کرد. در مورد بازی های رایانه نیز باید گفت این بازی ها به تمام خانه ها نفوذ پیدا کرده اند و با همه تفاصیل این واقعیت را باید بپذیریم که بازی های رایانه ای به بخشی از دغدغه های اساسی نوجوانان ما تبدیل شده اند. بنابراین تصمیمات مقطعی و تهدید به محرومیت از بازی های رایانه ای یا هر گونه برخورد قهر آمیز و ایجابی چاره کار نیست. برنامه ریزی بلند مدت و تلاش برای تغییر نگرش کودکان به این مقوله و فراهم کردن زمینه های استفاده منطقی از رایانه شاید به عنوان اولین راهکار در حذف تدریجی یا کمرنگ کردن اثرات این پدیده شوم موثر باشد.
نظارت والدین بر ساعات کار با کامپیوتر و کانالیزه و محدود کردن استفاده از رایانه توسط کودکان ، نظارت بر کافی نت ها و محتوای بازی های ارائه شده توسط آنها، لزوم به کار گیری رایانه توسط دبیران در کارگا ها و نشان دادن شیوه های علمی استفاده از رایانه، برگزاری مسابقات وبلاگ نویسی و گرایش جوانان به سمت و سوی تولید محتوا و مطالب نوشتاری و ... می تواند در کاستن مجروحان این جنگ تمام عیار فرهنگی موثر باشد.
وحید حاج سعیدی