جای خالی طنز مکتوب در جشنواره های مطبوعات

باسمه تعالی

جای خالی طنز مکتوب در جشنواره های مطبوعات

در حال گشت و گذار در سایت های خبری و تحلیل هستم که چشمم به فراخوان «جشنواره ترافیک و رسانه» می خورد. با علاقه لینک را کلیک می کنم و وارد سایت می شوم. اهداف جشنواره ارزشمند و قابل اعتناست. 

• ایجاد انگیزه در خبرنگاران و اصحاب رسانه برای فعالیت گسترده تر در حوزه ترافیک 

• بررسی تخصصی آثار رسانه ای و شناسایی نقاط ضعف و قوت آنها به منظور تقویت نقاط قوت و از بین بردن نقاط ضعف از طریق آموزش 

• ایجاد حس رقابت حرفه ای در رسانه ها از طریق تقدیر 

• آشکار کردن جنبه های پنهان مشکلات ترافیک در نظر مردم و مسئولان 

• برقراری تعامل میان مدیران حوزه ترافیک با رسانه ها 

• افزایش مسئولیت پذیری تصمیم گیرندگان حوزه ترافیک در راستای عمل به وعده های داده شده 

• به دست آوردن آرشیو رسانه ای از فعالیت های انجام شده در حوزه ترافیک 

اهداف جشنواره دقیقاً با معیار های یک جشنواره هدفمند و دارای برنامه منطبق است چرا که این جشنواره هفتمین جشنواره ترافیک و رسانه است و قطعاً استفاده از تجارب ادوار پیشین در برگزاری مطلوی یک جشنواره موثرند. 

تصمیم می گیرم در جشنواره شرکت کنم. اما وقتی بخش های جشنواره را رصد می کنم در نهایت تعجب می بینم خبری از بخش طنز مکتوب نیست! ظاهراً در این جشنواره هم مثل بسیاری دیگر از جشنواره طنز جایگاهی ندارد و طنز نویسان باز هم باید در انتظار روزهای آفتابی طنز، آسمان ابری را نظاره گر باشند. شاید روزی ابرهای آسمان طنز هم کنار بروند... شاید

بدون تردید طنز مکتوب را می توان یکی از پرمخاطب ترین ستون های یک نشریه یا رسانه نامید که طرفداران زیادی دارد و تقریباً همه مخاطبان،  خواندن این بخش را از دست نمی دهند. کوتاهی و ایجاز، جذابیت و سرگرم کننده بودن، توانایی ورود به حوزه های مختلف ، داشتن هماهنگی با ذائقه بیشتر افراد جامعه، به روز بودن ، بیان درد دل اکثریت جامعه و ... از جمله دلایل رغبت خوانندگان مطبوعات و رسانه های مجازی به این بخش محسوب می شوند. اما با این وجود می بینیم هنوز بسیاری از روزنامه ها و جراید  فاقد یک ستون طنز ثابت هستند و تعداد روزنامه های کشوری که طنز ثابت و روزانه دارند از انگشتان یک دست هم فراتر نمی رود. بسیاری از روزنامه و هفته نامه و ماهنامه های کشوری و استانی حتی از ورود به این حوزه ابا دارند و آن را با سیاست های نشریه خود در تضاد می بینند! در صورتی که طنز ملایم ترین و موثر ترین نوع انتقاد و به قول قدما تکامل یافته ترین وجه نقد است که می تواند بدون ایجاد تنش و مخاصمه به بررسی و معرفی ایرادات و معضلات یک جامعه بپردازد و سایرین را از وجود این معضلات آگاه کند. 

این بی مهری به طنز در جراید و رسانه ها و به تبع آن در جشنواره های مختلف مطبوعات ، به نوعی تیشه زدن به ریشه این هنر و سنت قدیمی محسوب میشود. در جشنواره های استانی و حتی جشنواره های کشوری نظیر  جشنواره رسانه و اعتیاد، رسانه و ترافیک ، رسانه و محیط زیست ، رسانه و ... امکان رقابت در بخش های خبر، گزارش ( گزارش خبری، تحلیلی، توصیفی) ، مقاله، سر مقاله، یادداشت، نقد، عکس، طرح و تیتر، کارتون، کمیک استریپ، کاریکاتور و ... وجود دارد و تنها بخش که در این جشنواره ها به چشم نمی خورد طنز مکتوب است! حال اینکه چرا مجریان جشنواره ها که قطعاً باید افرادی رسانه ای و مطبوعاتی باشند از ورود به حوزه طنز و گنجاندن این بخش در جشنواره ها سرباز می زنند سوالی است که گردانندگان جشنواره های مطبوعات پاسخگو باشند. شاید یک دلیل عمده آن عدم رغبت و اقبال عمومی اصحاب جراید و مدیران مسئول نشریات نسبت به طنز باشد که ثمره آن، بی اعتنائی و بی توجهی به طنز مکتوب در جشنواره های مطبوعات است. امید است بزرگان عرصه طنز کشور در قبال این سیاست سکوت نکنند و مدیران مسئول نشریات معتبر نیز موضع جدی تر و آگاهانه تری در قبال طنز اتخاذ کنند و با بازی دادن این ژانر در مطبوعات، زمینه های شکوفایی استعداد های جوانان و پویا شدن این مقوله در فرهنگ کشور فراهم شود. به امید آن روز