ضرورت ایجاد «همراه سرا» در بیمارستان علی آباد کتول

باسمه تعالی

ضرورت ایجاد «همراه سرا» در بیمارستان علی آباد کتول

نقد منصفانه ، پاسخ مسئولانه می طلبد!

به قلم وحید حاج سعیدی 

سلامتی موهبتی الهی است که تا زمان از دست دادن آن هیچکس به نحو شایسته قدردان آن نیست و ارزش ذاتی آن را به طور کامل درک نمی کند. با این وجود حفظ سلامتی به صورت دائمی و مادام العمر برای نوع بشر امکان پذیر نیست و همه افراد ممکن است روزی سلامت خود را از دست بدهند و دچار بیماری شوند. 

بدون شک بیماری تنها برای فرد بیمار زجر آور نیست و اطرافیان نیز گاه به اندازه بیمار ناراحتی تحمل می کنند و حاضر نیستند بیمارشان را حتی روی تخت بیمارستان و با وجود حضور پزشک و پرستار و کادر درمان و ... تنها بگذارند. اینجاست که مساله ای به نام «همراه بیمار» پدید می آید و مسئله اسکان و بر طرف ساختن سایر نیاز های روزمره همراه بیمار ، مطرح می شود. 

هر چند بر اساس قانون بیمارستان های دولتی تکلیفی در خصوص اسکان همراهان بیمار ندارند ولی ایجاد امکاناتی در بیمارستان ها از جمله برنامه های جانبی طرح تحول در نظام سلامت محسوب می شود. 

محمد‌ حاجی ‌آقا جانی معاون درمان وزارت بهداشت که در مهرماه ‌سال گذشته، از بهبود شرایط و افزایش کیفیت اقامت همراهان در مراکز درمانی را در راستای طرح تحول نظام سلامت وعده داده بود، درباره چگونگی تحقق این وعده‌ها گفت: «همراه‌سرا یا مکانی که برای اسکان بیماران در بیمارستان وجود داشته باشد، برعهده بیمارستان‌های دولتی نیست بلکه در این بخش نگاه اصلی ما در وزارت بهداشت به «کمک خیرین» است که یاری کنند و در این بخش کمک‌کننده باشند. در این زمینه بیمارستان‌های دولتی تکلیفی ندارند. ما سعی بر تشویق افراد خیر در این حوزه داشته‌ایم و امیدواریم که خیرین با هماهنگی بیمارستان‌های دولتی در کشور شروع به ساخت مکان‌هایی برای اسکان همراهان بیمار کنند تا این معضل توسط خیرین حل شود.»

او با تأکید به نقش موثر همراهان به‌عنوان پشتیبان و کمک‌کننده به مسائل روحی و روانی بیمار و ارتقای سطح رضایتمندی آنها، در برنامه تحول نظام سلامت به صورت اصولی اضافه می‌کند: «البته وزارت بهداشت نیز از یک‌سال قبل تمهیداتی را در قبال همراهان بیمار تا جایی که امکان داشته اتخاذ کرده که در این طرح قرار بر این شد هزینه‌های همراهان بیمار در بیمارستان‌های دولتی به نصف کاهش پیدا کند. اما برای اسکان و ارایه خدمات به همراهان بیمار در بیمارستان‌ها، وزارت بهداشت اعتبار خاصی ندارد. ما از بیمارستان‌ها و دانشگاه‌های علوم پزشکی این درخواست را داشته‌ایم که نهایت همکاری را با همراهان بیمار داشته باشند که این موضوع با مشارکت‌های اجتماعی و مردمی قابل حل است.»

از برآیند گفتار معاون وزیر چنین بر می آید دولت در قبال همراهان بیمار سیاست منفعلانه ای در پیش نگرفته است بلکه امیدوار است با همراهی خیرین سلامت و یک مدیریت جامع نگر این مشکل مرتفع یا تا حدود زیادی کمرنگ شود. 

همراهی بخش خصوصی 

هر چند پیشنهاد یاری گرفتن از خیرین سلامت پیشنهادی اصولی و منطقی به نظر می رسد ولی خیرین در انتخاب نوع یا تعیین خدمات مخیر هستند و نمی توان کسی را مجبور به انجام فعالیت خیر خواهانه نمود. فلذا می توان به راهکارهای اقتصادی دیگر نیز توجه داشت. به عنوان استفاده از پتانسیل بخش خصوصی یا شرکت تعاونی بیمارستان در «احداث همراه سرا» در بیمارستان به صورت سازه های ساختمانی و یا حتی سازه های قابل حمل نظیر کانکس (ساختمان های پیش ساخته) و دریافت هزینه اسکان از همراهان بیمار می تواند به عنوان راهکاری در خصوص حل معضل همراهان بیمار مورد مطالعه قرار گیرد. 

هر چند شاید تعداد همراهان بیمار در بیمارستان علی آباد کتول ، چندان چشمگیر نباشد ولی می توان با مدیریت جامع و استفاده از ظرفیت های اقتصادی بخش خصوصی، مشکل همراهان بیمارانی را که از روستا های اطراف به بیمارستان مراجعه می کنند و یا حتی مسافرانی که به دلایل مختلف در بیمارستان بستری می شوند، حل کرد و جلوی کارتن خوابی یا چادر زدن همراهان بیمار را در محوطه بیمارستان را گرفت.